විදුලිය එළිය දැක ගිණිහුල දියේ හෙලාමඟ වැරදිලා දිවුවේ මං මුලා වෙලා
පැන ගිය මුවන් ලඟ හැලුනයි නෙලූ පලා
දොර ඇරපන් අම්මේ මට සමාවෙලා
කස්තුරි කපුරු කෑ තරමට එපාවුනි
තිත්තයි අනේ තිත්තයි මීවදේ පැණී
ඇස් රතුකල කොලොප්පමකට හිනාවුනී
මහමෙර වගේ නුඹ නොදොඩා බලා වුනි
මෝල්ගහත් ඇවිලුණි කරුම ගින්නට
උණුසුම මදිවුනා ඔය පැලෙ ඉන්නට
ආ ගිය මාවතක් හිම නෑ පෙනෙන්නට
අම්මේ දොර අරින් නුඹෙ පොඩි හිඟන්නිට
පද: ස්වර්ණ ගුණවර්ධන
නාද සිත්තම්: ෂෙල්ටන් විජේසේකර
ගැයුම: ඉන්ද්‍රාණි බෝගොඩ
සියල්ල ඔබට වඩා දැන සිටියෙමි පෙර දා..හිරිහැරයක්ම විය දුන් ඔවදන්..ලෝකයම විය සුන්දර ඔබේ සෙවණට වඩා..නොදැනීම මා මංමුලා වන තුරා...සැවොම ඉවත බැලූ දා ..අම්මේ මට ඔබේ පිළිසරණ පමනයි යලිත්... මට අමතක වූ බිළිඳුවියේදී මෙන්
No comments:
Post a Comment
ඔබේ අදහස් සිංග්ලිෂ් වලින් ලියන්න කැමතිනම්