මගේ දේශය

මගේ දේශය මගේ ජාතිය මගේ ආගම මට ලබාදුන් ත්‍යගයයි
චණ්ඩ මාරුතයේ නොසෙල්වෙන චින්තනය නිවහල්

නිවටයින්ගේ දෙපා අභියස බියෙන් හැකිලී නැමී යා නම්
එවන් සිරසක් කුමකටද මට ගෙලින් සිඳ එය ඉවතලනු මිස

මිලමුදල් ලැබ කුවේරයින්ගේ සිතට එරෙහිව ගයන්නට නම්
ඒ මධුර හඬ කුමකටද මට ගොළුව බිහිරිව සතුටුවනු මිස

පද - සුනිල් ආරියරත්න
නාද සිත්තම් - රෝහණ වීරසිංහ
ගැයුම - නන්දා මාලිනී

අනවරත බටහිර යටත්විජිතවාදී දැනුම් ප්‍රවාහයක් මුළු ලොවත් අපත් වසාගෙන පැතිර ඇති මෙවන් යුගයකත් අධ්‍යාත්මය පතුලේ නොනිවී දැල්වෙන පහන්සිලක් වන්, මගේ දේශයත් මගේ ජාතියත් මගේ ආගමත් මට උරුම කරදුන් විසල් සිංහල බොදු චින්තනය කෙරෙහි අප්‍රමාණ භක්තියකින් සිත පිරී යයි.
බොහෝ දෙනෙකුට නොවැටහුනත් තවමත් මේ රට බහුතරයකගේ අවිඤාණික මඟ පෙන්වන්නා මේ චින්තනයම මිස අන් කවරක් හෝ නොවේ. ඒ නිසාම නොවේ නම් මේ කුඩා කොදෙව්වේ මෙතරම් දැනුම් ආධිපත්‍යයකට යටවී සිටියදීත් ථෙරවාදී සිංහල බුදුදහමත් සිංහල ජාතියත් කෙසේ නම් රැකී තිබේවිද...
හෙට දවසට ඇවැසි වන්නේ ඒ නිවහල් චින්තනය මත පදනම්වූ අපේම දැනුම් පද්ධතිය තව තවත් වර්ධනය කර බටහිර දැනුම ලඟ නිවට නොවී නැගී සිටීමයි.

හඬන පණ නළ

හඬන පණ නළ යදින සැනසුම දැවීයයි හද චිතකයේ
කඳුළු බිඳුවක සිසිල පමනකි වියළි කතරට හිමිවුනේ

යොවුන් සිතිවිලි විපිලිසර වී මහළු ලොව තුල මිය ඇදේ
සයින් පීඩිත හඬන සුරගුරු යදී සිඟමන් මාවතේ

රකුසු පියසක පිපුනු කුසුමට මලවි හමුවන පින නැතේ
දෑස නැතිවිට නුහුරු මංපෙත සරන පා යුග පටලැවේ

පද - කේ.ඩී.කේ. ධර්මවර්ධන
නාද සිත්තම් - ලක්ෂ්මන් විජේසේකර
ගැයුම - සුනිල් එදිරිසිංහ

කලකට පෙර රූපවාහිනී මාලා නාටකයක තේමා ගීතය ලෙස රසික සවන් වෙත ආ මේ ගී සිත්තම යොවුන් ප්‍රේමයේ විප්‍රයෝගී රසයෙන් හදවත පුරවාලයි. දෙහදක නැඟුන මිහිරි පෙම් සිතුවිලි නොයෙකුත් සමාජ සීමා මායිම් නිසා බොඳවී යන අයුරු ශෝකී රස පිරුනු වදන් වැලකින් රචකයා ගෙන එයි.
හඬන සිත යදින ඒ සැනසුම හද චිතකයෙහි දැවීයන කල වියලී ගිය කතරට කඳුළු බිංඳුවකින් කවරනම් සැනසුමක්ද...
යුග යුග කියවෙන පරම්පරා ගැටුම නොනැවතී ඉදිරියට යද්දී යොවුන් හදවත් යලි යලිත් දුකටම පැමිනේ...එවන් ලොවක මේ බැමි නොහඳුනන ආදරය අඳුරේ වල්මත්වීමත් අරුමයක්ද....

රත්නදීප ජන්මභූමි

රත්නදීප ජන්මභූමි ලංකදීප විජයභූමි
මේ අපේ උදාර වූ මාතෘභූමියයි
ආදි සිංහලේ වීර මීමුතුන් ලෙයින්
සාරවූ උදාරවූ මාතෘභූමියයි

මානික්‍ය සේ පොලෝගැබේ නිධානවී
ඇත්තෙ ඒ අභීත දූපුතුන්
ජාතියේ නාමයෙන් සංග්‍රාම භූමියේ
ජීවිතේ පුදා හෙලූ ලේ කඳයි

සින්දූපමාන වැව්තලා මතින් ඇදී
පද්ම රේණුයෙන් සුගන්ධවී
රන්කරල් නමා හමා සිත් ප්‍රබෝධයෙන් පුරා
එන්නෙ උන්හෙලූ ප්‍රාණවායුවයි

 
ගංගා තරංග රාව දී රිදී වණින්
මල් පිපී කුලින් කුළේ හැපී
ගායනා කරන්නේ ආකාශයේ නැඟී
වීරයින්ගෙ ඒ යශෝ ගීතයයි

පද - මහගම සේකර
නාද සිත්තම් - අමරදේව
ගැයුම - අමරදේව

මාතෘභූමිය වෙනුවෙන් මේ පින්බිමේ ලේ කඳුළු හෙලූ අප්‍රමාණ විරුවන් නමින් ලියැවුනු විශිෂ්ඨතම ගේය කාව්‍යක් ලෙස මෙය හැඳින්විය හැක. මහගම සේකරයන්ගේ නිසඟ කාව්‍ය හැකියාවෙන් ඔපවත්වූ මේ ගීතය අමරදේවයන්ගේ අභිමානවත් ස්වරයෙන් අසන රසික හදවත් දේශානුරාගයෙනුත්, පිළිම නෙළා නැති ඒ විරුවන් කෙරෙහි අපමණ භක්තියකිනුත් කුළු ගැන්වේ.
ඉතිහාසයේ අප අසා ඇති වීරයින්ගේ කැපකිරීම් වලට නොදෙවෙනි පරිත්‍යාගයන් කරමින් අප දේශයේත් ජාතියේත් නිදහස උදෙසා අපේ කාලයේ විරුවන් කල මෙහෙවර දෑස් අභියස ඵලදරා ඇති අද දවසේ,මේ ගීතය අන් කවරදාටත් වඩා අප හදවත් තුල රාව නංවයි.
අතීත විරුවන්ගේ ලේ බිඳු අගනා රුවන් වී මේ පොලෝ තලයේ නිදන්වී ඇත්තේ යම් සේද අද හෙලූ රුහිර ගංගාවන් මතු මතුත් මේ දෙරණේ මිණිකැට ජනිත කරනු නිසැකය.
සහසක් රටවැසියන්ගේ හිතසුව පතා මවුබිමට උවදුරු පැමිනි හැමවිට තම දිවි පුදකල දරුවන් රණබිම හෙළු අවසන් හුස්ම පොද සැමදා පවනැල්ලක් වී දෙරණ සිසාරා හමා යනු ඇත.
එවන් විරුවන්ගේ යශෝ කීර්ති ගීතය මේ බිමේ වැලිකැටයක් ගානේ, පිපෙන මල් කැකුළක් ගානේ සදා රැව් පිළිරැව් නඟනු ඇත.

ඔබේ අදහස් සිංග්ලිෂ් වලින් ලියන්න කැමතිනම්

සුනිල් එදිරිසිංහ

නන්දා මාලිනී

W D අමරදේව

• රත්නදීප ජන්මභූමි